سنجش اثرات گردشگری یادمان های تاریخی با رویکرد شکوفایی شهری (مطالعه موردی: تپه های کنار صندل شهرستان جیرفت)

امروزه آثار باستانی، تاریخی و جاذبه‌‌های فرهنگی، عوامل مهمی در جذب گردشگر است؛ چرا که آثار باستانی و کهن هر جامعه ای معرف فرهنگ خاص همان کشور و دارای ویژگی‌ها و ارزش‌هایی در خور توجه همان مملکت و مردم مرز و بوم است. این آثار دارای ارزش‌های معنوی بسیار زیاد برای اقوام و جاذبه‌ای برای دیگران است در نتیجه باعث جذب دیگران برای بازدید و شناخت آن جاذبه‌ها و آثار می‌شود. در این راستا، هدف پژوهش سنجش اثرات گردشگری آثار باستانی و تاریخی تپه‌های کنار صندل و میزان تأثیر‌گذاری آن بر شکوفایی شهری شهرستان جیرفت می‌باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی-علی بر مبنای شیوه میدانی(پرسش‌نامه و مشاهده) می‌باشد. جامعه آماری منطقه مورد مطالعه 277.748نفر و حجم نمونه به وسیله جدول مورگان380 نفر محاسبه گردیده است. پایایی داده‌های مورد استفاده با بهره‌گیری از آلفای کرونباخ به میزان 761/0 محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون‌‌های T-test و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل آماری نشان می‌دهد تأثیر گردشگری منطقه کنار صندل در شکوفایی شهر جیرفت و پیرامون در همه ابعاد و مؤلفه‌ها از نظر جامعه نمونه پایین‌تر از سطح مطلوب می‌باشد. به طوری که مقدار محاسبه شده تأثیر کلی گردشگری در شکوفایی شهری کلی جامعه65/2 کمتر از حد مبنا (3) می‌باشد. در نهایت نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان می‌دهد که از میان شاخص‌های شکوفایی شهر جیرفت، شاخص زیست‌پذیری با ضریب بتا(375/0)، بیشترین تأثیر را از گردشگری منطقه کنار صندل را پذیرفته است، سپس به ترتیب شاخص زیرساختی، تولیدگری، عدالت مکانی با ضریب بتای 365/0، 360/0 و 339/0 و در انتها شاخص کیفیت زندگی با ضریب بتا 236/0 کمترین سهم را از اثرات گردشگری منطقه مورد مطالعه داشته است.